Ingezonden: KiesKatwijk.
Op donderdag 20 april heeft het college van B&W een stapel financiële paperassen bij raadsleden op tafel gelegd om in de commissievergadering te horen wat ze van de inhoud daarvan vonden. Het oordeel van de commissie kan ik kort samenvatten met “hier kunnen we geen chocolade van maken”.
Eerlijk gezegd denk ik dat B&W zelf ook niet weet wat ze met de situatie aan moet. Ik vermoed zelfs dat ze behoorlijk in paniek zijn. De situatie is ook tamelijk ernstig, vooral ook omdat die grotendeels voorkomen had kunnen worden. En als ze niet in paniek zijn dan is dat nog veel ernstiger, want dan hebben de heren (net als de meerderheid in de gemeenteraad) op dit moment nog niet door dat de hele blufpudding van ons financiële gebouw dreigt in te storten.
Tijdens de begrotingsbehandeling in november 2022 hebben wij naar voren gebracht dat een heleboel zaken niet zijn opgenomen in de meerjarenbegroting, en dat er daarom geen goed inzicht is in de stand van zaken. Dat wegmoffelen kun je een tijdje volhouden maar op een gegeven moment komt de aap toch uit de mouw. De geraamde investeringen blijken na actualisatie veel hoger uit te vallen, in 2023 alleen al een verhoging met 21 miljoen euro. Ze zaten er dus in november 2022 pakweg 50% naast. Er is trouwens nog niet eens rekening gehouden met renteontwikkelingen. En de investeringen zijn ook voor het grootste deel nog niet geïndexeerd. Het wordt dus echt alleen maar erger bij de volgende presentaties.
Na enig aandringen kwam het hoge woord er uit. We kunnen de noodzakelijke uitgaven van de gemeente binnenkort niet meer betalen. Dat was in feite de deprimerende boodschap. Het probleem daarbij is dat er niet of nauwelijks geschrapt kan worden in mogelijk overbodige luxe. Er zitten immers volgens de eerstverantwoordelijke wethouder geen “gouden kranen” meer in het lijstje van te financieren zaken. Je bent dus gewoon verplicht om die uitgaven te doen. Anders gaat er iets behoorlijk mis. Wat was ook alweer de definitie van faillissement?
In de commissie heb ik gezegd dat het enige alternatief is om zo snel mogelijk het contract met het Rijksvastgoedbedrijf over Valkenhorst te verbreken. Dat is een realistische optie. Het wurgcontract is bovendien een vorm van uitbuiting door het Rijk. Als we zelf de regie pakken en zwarte cijfers op de gebiedsontwikkeling schrijven zijn we grotendeels uit de brand.
Jaap Haasnoot
